پکیج چیست؟
در گذشته بخش قابل‌توجهی از هزینه‌های مصرفی ساختمان‌ها صرف فعالیت موتورخانه‌ها می‌شد. هزینه بالا و نگهداری این موتورخانه‌ها کار سخت و پیچیده‌ای بود. همین مساله، باعث به ابداع و رواج پکیج شد. امروزه، پکیج‌ها متداول‌ترین دستگاه گرمایشی در دنیا محسوب می‌شوند که آب و هوای گرم مورد نیاز منازل را تأمین می‌کنند. در واقع، پکیج اکنون جایگزین سیستم‌های گرمایشی قدیمی، مانند بخاری‌های نفتی شده است.
با توجه به فضای کم مورد نیاز، ایمنی نسبتاً بالا، و استفاده مستقل و مجزا برای هر واحد مسکونی، پکیج‌ها جایگزین مناسبی برای آب‌گرم‌کن‌های دیواری و ایستاده نیز به شمار می‌روند. مهم‌ترین ویژگی پکیج، که مصرف‌کنندگان زیادی را به خود جلب کرده، مصرف بهینه سوخت آن است. پکیج‌ها با استفاده از سیستم‌های گرمایش از کف، رادیاتور و فن کوئل منازل و ساختمان‌های اداری تجاری را گرم می‌کنند.
انواع پکیج
پکيج‌های گرمایشی بر اساس طرز قرار گرفتن و نحوه نصب، به دو نوع پکیج دیواری و پکیج زمینی تقسیم می‌شوند. پکیج این قابلیت را دارد که جایگزین موتورخانه مرکزی شده و آب گرم مصرفی و همینطور آب گرم شوفاژ را در ساختمان‌ها تأمین کند. این پکیج‌ها مانند کابینت، روی دیوار یا روی زمین نصب می‌شوند.
با استفاده از پکیج، دیگر خبری از حجم زیاد لوله‌کشی ساختمانی نخواهد بود. ضمن اینکه در ساختمان‌های آپارتمانی، هر واحد می‌تواند به‌صورت جداگانه، پکیج مستقل خود را برای تأمین آب گرم و هوای گرم داشته باشد.
همچنین در مقایسه با موتورخانه‌های مرکزی، پکیج‌های دیواری و زمینی دارای مصرف سوخت پایین‌تر و بازده انرژی بیشتری هستند.
پکیج زمینی
پکیج‌های زمینی مجهز به یک مخزن اضافی برای ذخیره آب گرم هستند. این نوع پکیج‌ها بیشتر مناسب بناهایی با متراژ بالای ۲۰۰ متر، خانه‌هایی که بیشتر از یک حمام دارند، و همینطور استفاده از کویل آب‌گرم هستند.
پکیج دیواری
معمولاً بهترین محل برای نصب پکیج‌های دیواری، دیوار آشپزخانه یا آبدارخانه‌های اداره‌ها است. توصیه می‌شود جهت رعایت موارد ایمنی، دودکش دوجداره برای پکیج‌های دیواری نصب شود. هدف از این کار، تامین هوای موردنیاز پکیج از فضای بیرونی و به حداقل رساندن خطرات احتمالی است.
انواع پکیج بر اساس سوخت
پکیج‌ها بر اساس سوخت مصرفی به چهار نوع تقسیم می‌شوند:
- پکیج گازسوز، که در دو نوع دیواری و زمینی بدون صدا موجود است.
- پکیج گازوئیل‌سوز، از نوع زمینی، که امکان نصب در موتورخانه یا فضای بیرون از واحد مسکونی را دارد.
- پکیج دوگانه‌سوز ، از نوع زمینی، که امکان نصب در موتورخانه یا فضای بیرون از واحد مسکونی را دارد.
- پکیج برقی، از نوع زمینی و دیواری بدون صدا.
پکیج‌های دوگانه‌سوز و گازوئیل سوز در زمره پکیج‌های گرمایشی زمینی قرار می‌گیرند که بیشتر در بناهای بزرگ مانند ویلاها و ساختمان‌های حیاط‌دار کاربرد دارند.
خود پکیج‌های گازی نیز به چند مدل تقسیم می‌شوند:
- پکیج دیواری تک‌مبدل فن دار
- پکیج دو مبدل فن دار
- پکیج تک‌مبدل بدون فن
- پکیج دو مبدل بدون فن
پکیج‌های تک مبدل، یک مبدل برای تأمین گرمایش و آب گرم مصرفی دارند. در این مدل، لوله عبور آب مصرفی درون لوله مبدل قرار گرفته است.
پکیج‌های دو مبدل برای تهیه آب گرم مصرفی و گرم کردن فضا از دو مبدل جداگانه استفاده می‌کنند. مبدل آب گرم در این پکیج‌ها از نوع مدل صفحه‌ای است.
از میان پکیج‌های موجود در بازار، مدل پکیج فن دار مطابق با استانداردهای جهانی است که در کنار گرمایش منزل، آب گرم مورد نیاز را نیز تأمین می‌کند. یکی از قابلیت‌های این دستگاه این است که می‌توان در کنار کولر گازی از آن استفاده کرد. بدین ترتیب، هم در مصرف انرژی صرفه‌جویی می‌شود و هم گرمایش مطلوبی ایجاد می‌گردد.
مزایای پکیج شوفاژ دیواری گازی نسبت به موتورخانه
- پکیج‌ها نسبت به سایر وسایل گرمایشی فضای کمتری اشغال می‌کنند.
- سر و صدا ایجاد نمی‌کنند.
- امکان تنظیم دمای دلخواه را دارند.
- هریک از واحدهای مسکونی می‌توانند به‌صورت مستقل از یک پکیج شوفاژ دیواری استفاده کنند.
- نصب، راه‌اندازی، و نگهداری پکیج‌های دیواری ساده است.
- مجهز به سنسورهای آب گرم مصرفی و سنسور دود بوده و از سیستم ایمنی بالایی برخوردار هستند.
- با توجه به مصرف بهینه سوخت، هزینه گاز مصرفی در این پکیج‌ها نسبتاً پایین است.
معایب پکیج‌های دیواری
- پکیج‌ها نسبت به موتورخانه‌ها عمر مفید کمتری دارند.
- بخشی از فضای داخلی باید به پکیج‌ها اختصاص پیدا کند.
- در متراژهای بیشتر از ۳۰۰ متر، کارایی پکیج‌ها کاهش می‌یابد.
- برای ساختمان‌های دارای بیش از دو حمام و سرویس بهداشتی مناسب نیستند.
- ذخیره آب گرم مصرفی ندارند.
- در فشار آب پایین کارایی مناسبی ندارند.
- رسوب‌پذیری آن‌ها در نهایت باعث نیاز به اسید شویی یا تعویض مبدل می‌شود.
عوامل مهم در انتخاب پکیج
عوامل مهمی که حین انتخاب پکیج شوفاژ دیواری گازی باید در نظر گرفت عبارت‌اند از:
- میزان آب گرم مصرفی مورد نیاز
- متراژ واحد مسکونی یا سطح زیربنا
- مدل دودکش ساختمان (دودکش عمودی تا بام یا دودکش افقی)
- تأمین هوای تازه یا اکسیژن برای احتراق سوخت پکیج
نکات مهم در نصب پکیج
پکیج دیواری گازی را باید در فاصله حداقل ۱۲۰ سانتی‌متری از کف نصب کرد. فاصله پکیج نصب‌شده با دیوار روبرو حداقل باید یک متر و حداقل فاصله‌اش از دو طرف با دیوار یا کابینت کناری باید ۱۵ سانتی‌متر باشد. توصیه می‌شود که محل نصب پکیج، بالای اجاق‌گاز یا وسایل گرمازا نباشد.
بر اساس مبحث ۱۱۷ مقررات ملی ساختمان، حداقل متراژ مناسب برای نصب پکیج شوفاژ در واحدهای آپارتمانی، اداری و مسکونی ۶۴ مترمربع است. در متراژهای کمتر باید دریچه تأمین هوای تازه نصب شود.
نکته دیگری که حین نصب پکیج دیواری باید رعایت کرد این است که کلاهک تعدیل پکیج دیواری باید حتماً در فاصله حداقل ۳۰ سانتی‌متر پایین‌تر از دریچه دودکش نصب شود. هرچقدر فاصله پکیج تا دریچه دودکش زیادتر باشد مکش و خروج گازهای حاصل از احتراق بهتر صورت می‌گیرد.
در صورتی نصب پکیج دیواری دودکش‌دار در داخل کابینت، باید حتما کف کابینت باز بوده و درب کابینت نیز کرکره‌ای باشد تا اکسیژن موردنیاز برای احتراق، از محیط تأمین شود.
نگهداری و سرویس پکیج
پکیج‌ها نیز همانند هر دستگاه دیگری نیازمند نگهداری هستند. بنابراین لازم است هر از گاهی لوله‌های پکیج شوفاژ دیواری، بسته به میزان سختی آب و املاح موجود در آن، رسوب‌زدایی شود. استفاده از فیلتر رسوب‌گیر هم گزینه مناسبی برای کاهش سختی آب است. پکیج‌های دو مبدله، گزینه مناسبی برای مناطقی هستند که آب آن دارای املاح بوده و رسوب زیادی دارند. اگر چنانچه پکیج شما دچار خرابی شد، می‌توانید با استفاده از روش‌های مختلف اقدام به تعمیر آن کنید.